Banyak nan labiah waras pado kalian lai !.

Sajak urang Minang banyak nan kamalangan dek kanai gampo gadang bulan nan lampau, banyak pulo datuak-datuak, urang-urang nan mangarati pakaro adat Minangkabau indak ado nan basuo lai. Itulah sababnyo bangkik kasadaran si Jila jo si Atang baraja adaik Minang. Saroman urang disasak an antu, inyo mancari guru adaik ka ilia ka mudiak. Tapi indak surang juo nan namuah maajaan adaik tu ka inyo. Bukan dek karano urang nan ka maajaan adaik itu indak tau adaik, tapi maaja urang sarupo si Jila jo Atang iyo paralu guru adat nan canggih. Pareman baduo tu indak suko malawan ka guru, indak pulo bodoh. Cuma utaknyo bakasiak!
    Banyak urang-urang Minang sapangkek si Atang jo si Jila nan indak tau adaik tapi indak namuah baraja adat. Kini urang baduo tu lah namuah baraja adaik. Ikolah kasampatan nan elok dek Datuak Asa maajaan adat.
   Di bawah tenda terpal, kutiko patang kamih malam jumaaik, lah nyo baka kumayan putiah. Lah diambiak tambo nan baguluang dari ateh pagu. Alun parnah babukak lai sajak tambo tu dibuek dek niniak-niniak nyo saisuak. Kini tambo ka dikambang, si Jila jo si Atang alah baselo madok ka Datuak Asa.
    Kutiko Datuak Asa serius manjaleh an isi tambo, bahaso niniak muyang urang Minang nan mulo-mulo ado, iyolah sajak gunuang marapi sagadang talua itiak, si Atang galak takangkang.. Datuak Asa takajuik, berang.
    “Apo nan waang galak an!”
    “Kok sagadang gunuang Marapi tu talua itiak, bara gadang itiaknyo tu mak datuak?”
    “Haniang waang, jihin!  Waang anak urang atau anak setan! Nak kanai kutuak lah waang!”
    Si Atang manggigie. Takuik kanai kutuak ninik muyangnyo. Nan sabanonyo inyo takuik kanai kaki Datuak Asa. Si Atang tapaso aniang.
    Kutiko Datuak Asa manarangkan bahaso adaik Minangkabau ko indak lakang dek paneh indak lapuak dek ujan, malatuih pulo galak si Jila. Datuak Asa batambah berang.
    “Baa galak waang, kambiang!”
    “Anu mak datuak. Nan indak lakang dek paneh indak lapuak dek ujan tu kan plastik. Apo iyo adaik Minangkabau awak ko adaik plastik?”
    “Nak mati tagak lah waang! Lah den jaleh an pakaro adaik ka kalian, tapi kalian baolok-olok! Kok roman iko waang baraja adaik, dilanyau gampo lah waang sakali lai.”
      Kaduo pareman tu aniang. Datuak Asa taruih mambaco tambo. Inyo lagu-laguan. Bapatatah patitiah sapanjang malam. Si Jila jo si Atang takalok.
    “E, kabau! Lalok kalian!  Baa mangko lalok? Indak tamakan dek utak waang isi tambo ko?”
    “Anu mak datuak.”
    “Anu, anu apo juo lai!  Lai mangarati waang! Baa mangko takalok waang!”
    “Irama lagunyo tu, mak datuak. Lamak. Sarupo lagu rap!”
    “Jihin! Kok roman kalian ko urang Minang, bisuak sadonyo pasti lah jadi kabau!  Ilang Minang waang tu tingga kabau nyo sajo lai!  Indak kabaraja adaik waang indak anti! Kamanakan den indak kalian sajo doh! Banyak nan lain lai! Labiah waras pado kalian!  Kalian ko apo ko! Jilatang urang!”. (Wisran Hadi)

Komentar

Postingan Populer